Uczennica Maga - Ogólne wrażenie

Rachel

Jakie wrażenie zrobił na was Prequel trylogii?

chichots

Moje ogólne wrażenie prequelu są bardzo ogólne, zważywszy na to, że niewiele z niego pamiętam. A to że jakoś mnie nie ciągnie do jego powtórnej lektury, w przeciwieństwie do pozostałych dwóch trylogii, nie świadczy o nim najlepiej. Był fajnym uzupełnieniem historii Gildii, ale jako osobna historia wypadł najwyraźniej słabo. A może właśnie gdybym nie znała Trylogii, byłby o niebo lepszy jako historia sama w sobie?

Pamiętam natomiast że irytowały mnie powtarzające się z Trylogii motywy, o których już gdzieś pisałam. Podobna bohaterka, uzdrawianie, wątek miłosny... To tyle. A reszta? Nie wiem, nie pamiętam. Musiałabym przeczytać jeszcze raz. Wink

Rachel

Ja właśnie kończę tę książkę i muszę przyznać, że autorka faktycznie się nie postarała Smile

Postacie są naprawdę sympatyczne, jednak mam wrażenie, że pani Canavan nieco się powtarza. Czy nie zauważyłaś podobieństwa Tessi do Sonei? Obydwie mają niezłego bzika na punkcie uzdrawiania. Dalej mamy Mistrza Dakona niezwykle podobnego do Mistrza Rothena. Mogłabym wyliczać tak dalej Smile

Najbadziej wkurzający jest wątek sachakanki Sterii, który wcina się w najciekawszych momentach akcji. Rozumiem, że pani Canavan chciała w ten sposób przedstawić obyczaje i kulturę Sachaki, tylko mogła dać ciekawszą bohaterkę.
Z kolei najbardziej spodobał mi sie wątek samej Tessi i Jayana. Z nie małym rozbawieniem obserwowałam jak ich szczera nienawiść zamienia się w uczucie, aby na końcu dowiedzieć się, że spodziewają się dziecka. (zawsze czytam końcówkę, zbyt ciekawska jestem Smile

)
Dosyć interesujący był też przebieg konfliktu Sachaki z Kyralią, przedstawiony z perspektywy magów Kyraliańskich, ichanich i niewolnika Hanary.
Dałabym 7/10

chichots

Borze szumiący, ja naprawdę prawie nic nie pamiętam! XD Tylko irytację podczas czytania, ale dlaczego ją czułam, to już za Chiny, nie... No, oprócz tych nieszczęsnych podobieństw. To tak jakby czytać powtórkę z rozrywki.
Chyba jednak będę musiała jeszcze do niej sięgnąć mimo wszystko Wink

Uważaj na ortografię proszę Smile

R.

Obawiam się, że to nie był błąd. Wink

Borze od bór, jako las. To takie powiedzenie, które się przyjęło w moim kręgu. "Borze zielony i szumiący..."

Rachel

Te powtórki wkurzają, ale w sumie jest całkiem sympatyczna Smile

Drakaina

Witam

Mnie w Uczennicy zdecydowanie najbardziej podobał się wątek uczucia Tessii i Jayana, a poza tym piorunujące wrażenie zrobiła na mnie finałowa scena przed Epilogiem, czyli jak Narvelan robi to wielkie spustoszenie. I w ogóle jego wątek - jak powoli robi się coraz bardziej szalony. Lubiłam też wątek Hanary - jest literacko naprawdę świetny. W wątku sachakańskim brakło mi pomysłu na fabułę, chciałabym więcej o tym mężu Sterii, który był ciekawą postacią - ale cóż, autorka sama przyznała, że pisała tę powieść szybko i mając przeprowadzkę i remont na głowie...

A Misja Ambasadora już w tłumaczeniu, zobaczymy jaka będzie Smile

chichots

Serdecznie witamy! I mamy nadzieję że będziesz się udzielać jak najwięcej. ^^

Jeśli o mnie chodzi to wątek uczucia był głównym, który trzymał mnie przy książce. Ale jak już wcześniej wspominałam nie wypowiadam się zbyt dogłębnie, bo najzwyczajniej w świecie nie pamiętam...

Czy to znaczy, że Misja jest już po anglicku? Ja o czymś nie wiem?
<idzie googlać>
Ee. W oryginale dopiero w maju... Więc wątpię by była już w tłumaczeniu. Wink

Ankeszu

Prequelowi mówimy nie.
"Uczennica" zabiła we mnie wszelkie pozytywne odczucia co do Sonei, ba, Rothen też jakoś przyklapł. Jeśli na dwie główne bohaterki - pierwsze dwwie w książkowej karierze - ta kobieta tak się powtarza, to, do diaska, jak będzie potem/?

Przy książce trzymało mnie chyba to, że przewracałamstrony, by jak najszybciej skończyć - miałam dzień na przeczytanie ;p I przebrnęłam. Wątek Sterii wcinał się w złych chwilach, ale ogólnie był dość ciekawym pomysłem - może i źle zrealizowanym, lecz potencjał był... Też żałuję, że za mało o sachakańskich panach. Feminizm z tej powieści nie przypadł mi do gustu. Za to szaleniec był fajny.

chichots

Ankeszu

No błagam... czy silna kobieta zawsze musi kochać uzdraianie, być niechętna bezsensownemu zabijaniu i ogólnie być Soneą? Podejrzewam raczej, że trudi ukrywa w tej bohaterce jakąś część siebie i łatwiej jej si utożsamić z taką istotą.

Auraya jest taka sama. Z tą różnicą religijną, ino. Ale to nie temat o Aurayi Wink

Swoją drogą.. Ciekawa jesem, jakie to książki fantasy miała na myśli... Aż się boję.

chichots

Ankeszu

Znaczy, mówiła w wywiadzie o Faistcie i o Eddingsie - tego drugiego znam i jest ... jakby to ująć... to przez niego biedne dzieci zakrzywiająswój obraz na fantastykę, że fantasy to tylko ratowanie księżniczek (o, pardon, królewny!) machanie mieczem/toporem i proste religijne przyśpiewki z bogami.

A czy bohaterka musi mieć jakieś aututy? Nie wystarczy, by była?... Pod tym względem chyba tworzę czasem lepsze postacie...

chichots

Kryseik

A ja jeszcze prequelu nie przeczytałem ;/

Gość

Ja tak samo jak Kryseik, jeszcze nie czytałam, ale czy warto?